Het rapport van de IAASTD (International Assessment of Agricultural Knowledge, Science, and Technology for Development) van de Wereldbank en de FAO (uit 2009)  is hét document dat de oorzaken en oplossingen van het wereldvoedselvraagstuk op een rij zet. Wat dit onderzoek bijzonder maakt is het feit dat hierover met vele duizenden boeren in de wereld is gesproken en dat de resultaten daarvan een belangrijke rol speelden bij het opstellen van het eindrapport.

De belangrijkste conclusies:

 - Landbouw is nog steeds veruit het grootste werkgebied van de mensheid. Circa 1 miljard mensen zijn direct daarin werkzaam (28 % van alle werkzame mensen).

 - Het leeuwendeel van de wereldwijde agrarische productie vindt plaats op bedrijven van 1-2 hectare groot, circa 70 -75 %.

 - Er is meer dan voldoende voedsel voor een kleine 12 miljard mensen. Dat wil zeggen er is meer dan genoeg voor iedereen, ook nu in 2022, waar de wereldbevolking 8 miljard zielen telt.

 - Naast het feit dat er veel mensen sterven van de honger of aan honger gerelateerde ziektes zijn er nog meer mensen die aan overvoeding en daar aan gerelateerde ziekten sterven (diabetes 2).

 - ‘We komen om in overvloed’ is dan ook de titel van een van de hoofdstukken in het rapport van de IAASTD. Honger is vooral een sociaal probleem, een verdelingsprobleem. 

- De staatssteun aan de industriële landbouw (jaarlijks meerdere honderden miljarden dollars) moet zo snel mogelijk afgebouwd worden. Industriële landbouw vergiftigt de bodems of deze raken door kunstmestgebruik ongeschikt vanwege zoutvorming.  Het oppervlaktewater en/of grondwater wordt  verontreinigd of raakt uitgeput door overmatige irrigatie of bevloeiing. Industriële landbouw is een slokop van fossiele brandstof. Het werkt maatschappelijk ontwrichtend, vooral in arme landen.

- Gentechnologie pretendeert veel, maar heeft vooralsnog  geen bijdrage geleverd aan het oplossen van het voedselvraagstuk.

- Voedselsoevereiniteit van afzonderlijke staten vormt een essentiël middel een eigen voedselpolitiek te kunnen uitvoeren.  Dit is door het wereldverband van boeren 'Via Campesina' als zodanig geformuleerd. Het helpt om de concurrentie positie van de kleine boeren ten opzichte van de globale spelers op de voedselmarkt enigermate te ondersteunen. 

- Hoofdconclusie: Willen we de wereldbevolking blijven voeden dan moet op korte termijn de landbouw kleinschalig, regionaal en agro-ecologisch georganiseerd worden. ‘Business as usual is no option’: aldus is het kernachtig geformuleerd.