Missie

Verhalen vertellen over het eigene en het fascinerende van de landbouw in al zijn veelvormigheid, zijn rijke geschiedenis  en zijn gelaagdheid. De verhalen vertellen aan zoveel mogelijk mensen, immers ieder mens is elke dag afhankelijk van de landbouw. De een als consument, de ander als boer of tuinder.

Visie

Ieder mens is op weg. De mensheid is op weg. Er is een doel. Er is ontwikkeling. Intenties bestaan, niet alleen bij mensen. Maar ook bij dieren, planten en de aarde. Zelfs de kosmos als geheel ontwikkelt zich. Mijn 'Ik' stelt mij in staat om mij als individu te ontwikkelen en me op mezelf te reflecteren. Dit 'Ik' is  aanspreekbaar voor de ander, omdat wij als mensen gedeelde morele waarden hebben.  

Alle energieën zijn intenties. Energieën zijn uitingen van wezens, altijd. Er bestaat geen ‘iets’ op zichzelf, maar er is een ‘iemand’ mee verbonden, die zich bedient van dat ‘iets’. Net zoals een mens een lichaam hééft en zich daarvan bedient om in de wereld werkzaam te zijn. Hoewel de wereld van wezens en intenties niet zichtbaar is, is ze wel waarneembaar. Eén weg om dat te leren waarnemen is de antroposofie. Deze werd 100 jaar geleden door Rudolf Steiner in de wereld gebracht als geschenk aan de mensheid. Bedoeld en beschikbaar  voor eenieder die dorst naar de geest. Zoals je kunt verlangen naar water als je dorst of naar eten als je honger hebt.

Wij als mensen zijn omringd door een geestelijke wereld vol wezens die wachten om waargenomen te worden. Bij voortduring worden wij geholpen door hen en kunnen hen om hulp vragen. Boven alle hiërarchieën van elementenwezens , engelen en aartsengelen uit troont de goddelijke Triniteit. Eénmalig is de Zoon afgedaald in een aards lichaam, echt gestorven en opgestaan uit de dood. Als kosmische Christus is Hij sindsdien de Heer van de levenskrachten op aarde.

Onze leefomgeving is volledig gevuld met wat wij mensen zelf gemaakt hebben. Op een landbouwbedrijf is dat in veel mindere mate het geval. Hoewel we met machines werken, gaat het in wezen er om dat de planten rustig kunnen groeien op eigen kracht, dat de dieren zich naar hun aard kunnen gedragen, dat de bodem als een levend organisme behandeld wordt. De boer of tuinder creëert enkel de voorwaarden opdat de levensprocessen kunnen gedijen. Hijzelf produceert niets, maar wacht af (de grootste dorsmachine heeft nog nooit één korreltje graan geproduceerd). Waar de oogst als geschenk dankbaar onthaald wordt, wetende dat het leven een mysterie is.  Op dergelijke plekken groeit een goede geest, die door alles heen werkt. De biologisch-dynamische landbouw geeft aan deze geest een naam, een gezicht. In feite is deze vorm van landbouw toegepaste spiritualiteit (zie 'preparaten').